PRZEDSIĘBIORCZE DZIECIAKI – PRZYKŁAD DOBREJ PRAKTYKI WSPÓŁPRACY MIĘDZYINSTYTUCJONALNEJ OPARTEJ NA NEUROPEDAGOGICE
DOI:
https://doi.org/10.32782/apv/2023.1.15Keywords:
edukacja dzieci, przedsiębiorczość, kreatywność, neuropedagogika, współpraca międzyinstytucjonalnaAbstract
Kompetencje przedsiębiorcze w obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej są jednymi z najbardziej pożądanych. Naukowcy i praktyce zgadzają się, że należy je kształtować już u małych dzieci. Niestety w większości krajów w podstawie programowej/programie nauczania nie ma konkretnych propozycji sposobu nauczania umiejętności, związanych z postawą przedsiębiorczą. W poniższym artykule zaprezentowano przykład dobrej praktyki w tym zakresie. Jest to projekt oparty na współpracy samorządu i uczelni wyższej. W jej efekcie został przygotowany program zaplanowanych i celowych działań skierowanych do małych dzieci i w sposób aktywny angażujących przedstawicieli gospodarki. Projekt stanowi odpowiedź na dokumenty solutrejskiej wskazujące na konieczność realnego dostosowania systemu edukacji do potrzeb gospodarki. Kilka lat relegalizacji projektu w Polsce wskazuje, że pomysł przynosi oczekiwane efekty i może być implementowany w innych krajach. Obecnie edukacja dzieci w zakresie przedsiębiorczości jest jednym z najbardziej popularnych, a jednocześnie niedoinwestowanych obszarów w systemie szkolnictwa formalnego i nieformalnego. Kompetencje przedsiębiorcze są jednymi z kluczowych – co do tego faktu zgadzają się chyba wszystkie państwa Europejskie (zob. Zalecenie Parlamentu Europejskiego, 2006) i poza europejskie. Niestety sposób ich kształtowania, ale również cele samej edukacji w tym zakresie, nie są już jasno określone i różnią się w niemalże w każdym Państwie europejskim. Zależą one głównie od: sytuacji politycznej i ekonomicznej państwa, systemu edukacji, ale również – sposobu definiowania samego pojęcia przedsiębiorczości.
References
Augustyńczyk, J. (2020). Przedsiębiorczość w wybranych teoriach ekonomicznych [w:] E. Gruszewka (red). Współczesne problemy ekonomiczne w badaniach młodych naukowców. T. 4, Teoria i praktyka, s. 28–42.
Brzezińska, A.I. (red.) (2015). Psychologia rozwoju człowieka. Gdańsk: GWP. Chojak, M. (2019). Neuropedagogika, neuroedukacja i neurodydaktyka – fakty i mity. Warszawa: Difin.
Europejska Agencja Wykonawcza ds. Edukacji i Kultury, Eurydice (2018). Nauczanie przedsiębiorczości w szkołach w Uuropie: raport Eurydice. URL: https://data.europa.ei/doi/10.2797/442237
Głodowska, A. (2019). Międzynarodowe porównania przedsiębiorczości krajowej w Unii Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego Regionów (2012). Nowe podejście do edukacji. Inwestowanie w umiejętności na rzecz efektów społeczno-gospodarczych (wersja ostateczna). URL: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/LSU/?uri=celex:52012DC0669
Mierzejewski M., Palimąka P. (2018). O przedsiębiorczości – czy wszyscy możemy być przedsiębiorczy?, Zeszyty naukowe Politechniki Śląskiej. Seria: organizacja i zarządzanie, z. 131. s. 331–347.
Piecuch, T. (2013). Przedsiębiorczość. Podstawy teoretyczne. Wydawnictwo C.H. Beck.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 356).
Sławecka, J. (2020). Kompetencje miękkie [w:] Encyklopedia zarządzania. URL: https://mfiles.pl/pl/index.php/Kompetencje_mi%C4%99kkie
Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie. Dz. U. L 394.
